Szkoła Psychoterapii DDA - od syndromu do źródła jest całościowym i wysoko specjalistycznym szkoleniem zawodowym.

Celem Szkoły jest wszechstronne przygotowanie do samodzielnego i profesjonalnego uprawiania psychoterapii w myśl podejścia integracyjnego twórczo łączącego dorobek istniejących szkół psychoterapeutycznych, na użytek osobistej praktyki w pracy z osobami dotkniętymi skutkami dziecięcej tramy relacyjnej związanej z wzrastaniem w rodzinie dysfunkcjonalnej (syndrom DDA/DDD).

Powstanie Szkoły Psychoterapii DDA

Szkoła (zarówno jej koncepcja, jak i program edukacyjny) powstała jako wynik wieloletniego doświadczenia w pracy terapeutycznej specjalistów Stowarzyszenia Od-Do. Bazuje na autorskiej metodzie terapii stworzonej przez Annę Seweryńską oraz powszechnie uznanych i wykorzystywanych teoriach psychologicznych i psychoneurologicznych mających zastosowanie w psychoterapii. Wyraźne są związki tej metody z psychotraumatologią, mentalizacją, terapią skoncentrowaną na emocjach i relacji, terapią systemową czy terapią schematów. Program terapeutyczny oparty na nauczanej metodzie w szczególny sposób uwzględnia refleksje związane z rozwojem wiedzy na temat traumy relacyjnej i wymagań wobec metod terapeutycznych mających uwolnić osoby żyjące ze skutkami tej traumy od obciążeń emocjonalnych. Metoda, której nauczamy, została wzbogacona o wnioski płynące z wieloletniej pracy z dorosłymi dziećmi alkoholików /dorosłymi dziećmi z rodzin dysfunkcjonalnych czyli DDA i DDD. To doświadczenie zaowocowało specyficznym rozumieniem zjawiska syndromu DDA, jak i skutecznego prowadzenia psychoterapii. Cały ten dorobek zrodził potrzebę stworzenia pierwszej w Polsce profesjonalnej szkoły psychoterapii integracyjnej, nastawionej na podniesienie kwalifikacji specjalistów, którzy pracują z osobami z doświadczeniem traumy relacyjnej wyniesionej z dorastania w rodzinie dysfunkcjonalnej.

Specyfika Szkoły Psychoterapii DDA

Mimo toczących się od wielu lat sporów wokół istnienia syndromu DDA, zdecydowaliśmy się zachować to pojęcie w nazwie szkoły. Wątpliwości teoretyczne nie są w stanie przyćmić wagi stanu faktycznego – oblicze polskiej rodziny dysfunkcjonalnej wciąż bardzo mocno naznaczone jest problemem alkoholizmu w różnych jego odsłonach – od skrzętnie ukrywanego problemu alkoholików wysokofunkcjonujących aż do wcale nierzadko występującej degeneracji i rozpadu życia osoby uzależnionej i jej rodziny. Stąd świadoma decyzja o pozostawienia w użyciu terminów „DDA”, „syndrom DDA” czy „rodzina z problemem alkoholowym” – jako drogowskazu dla osób, które z takim właśnie doświadczeniem się identyfikują i dla tych, którzy chcą tym osobom profesjonalnie pomagać. Nie oznacza to oczywiście, że zakres skuteczności nauczanej przez nas metody ogranicza się do osób z doświadczeniem dorastania w rodzinie alkoholowej. Metoda pracy nad skutkami traumy relacyjnej to uniwersalne narzędzie pomagania osobom, którym jako dzieciom zabrakło doświadczenia bliskiej bezpiecznej więzi z opiekunem. A żeby przetrwać - uruchamiały mechanizm parentyfikacji, dostrajały się do napięcia i frustracji swoich opiekunów i/lub opuszczenia emocjonalnego, a często też fizycznego. Sensu i skuteczności naszej koncepcji i metody doświadczyło do tej pory (dane na rok 2025) około 1000 adeptów Stowarzyszenia Od-Do, z których wielu poleciło ją swoim bliskim – rodzinom i przyjaciołom zmagającym się z podobnymi problemami.

Sednem stosowanej i nauczanej przez nas metody jest podejście integracyjne, zakładające łączenie nie tylko metod zaczerpniętych z wiodących obecnie modalności/orientacji terapeutycznych – terapii psychodynamicznej, behawioralno-poznawczej, humanistycznej czy systemowej, ale również metod specyficznie nakierowanych na redukcję objawów – symptomów złego samopoczucia. Wychodzimy z założenia, że całościowy charakter problemów, będących konsekwencją traumy relacyjnej, wymaga od psychoterapeuty umiejętności właściwego doboru i zastosowania zarówno narzędzi diagnostycznych, jak i metod interwencji. Mogą one zostać zaczerpnięte z różnych orientacji psychoterapeutycznych, ale także oparte na interdyscyplinarnych teoriach rozwoju człowieka (np. teorii poliwagalnej), a także posiłkować się elementami pedagogiki. Nasza wieloletnia praca psychoterapeutyczna doprowadziła do stworzenia szczególnego rodzaju metody integrującej teorie i techniki pracy psychoterapeutycznej dopasowanej do specyficznych potrzeb naszych pacjentów/klientów. Uzupełniona autorskimi elementami i technikami pracy, dała rezultat w postaci spójnego i sprawdzonego w toku wieloletniej (od 1993 roku) pracy z klientami/pacjentami programu terapeutycznego.

Ważnym elementem nauki w Szkole Terapii Integracyjnej DDA jest zdobywanie umiejętności łączenia pracy w grupie z pracą indywidualną oraz umiejętności wykorzystywania form treningu i warsztatu na korzyść procesu terapeutycznego. Studenci uczą się prowadzenia grupy terapeutycznej tak, aby terapia grupowa dawała ich późniejszym klientom/pacjentom możliwość doświadczenia akceptacji i wsparcia ze strony rówieśników. Grupa jest polem przepracowania traum relacyjnych i przejścia „wtórnej socjalizacji” opartej na konstruktywnych doświadczeniach wyrażania swych uczuć, potrzeb i stawiania własnych granic. Umożliwia odzyskanie i wzmocnienie poczucia własnej sprawczości i wartości. Spotkania grupy terapeutycznej odbywają się równolegle ze spotkaniami indywidualnymi. Studenci zdobywają także umiejętność prowadzenia owych indywidualnych procesów terapeutycznych, w trakcie których klienci/pacjenci mogą doświadczyć korekcyjnie działającej relacji z terapeutą jako „dobrym rodzicem” – aktywnie obecnym, gotowym na bliski kontakt, dającym adekwatny oddźwięk emocjonalny, a przez to dającym też przestrzeń na doświadczanie całego spektrum doznań i emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Studenci uczą się także współpracy w zespole, w grupie psychoterapeutów.